اخیرا خیلی به تفاوتهام،خوب و بد، نسبت به گذشته فکر میکنم که از یکسری خوشحال میشم و بخاطر یکسری عزا میگیرم، در همبن حین داشتم به مبحث زندگی در خوابگاه فکرمیکردم که به ذهنم اومد فلان خصوصیت و بهمان خصوصیت رو تو کارشناسی داشتم و به حفظ بقام در خوابگاه کمک میکرد و از طرفی یکسری اخلاقیات رو هم دیگه ندارم یا حداقل به قوت قبل ندارم که از قضا اوناهم برای حفظ بقا خوبن(و بالعکس البته). حقیقت اینه این مبحث "زندگی دانشجویی و خوابگاه، چطور و چگونه به جهت افزایش بهره‌وری" اخیرا خیلی ذهنمو مشغول کرده. درواقع دارم تلاش میکنم تجربیات بقیه رو بخونم، به دوران کارشناسی و اشتباهات و قدم‌های درستم نگاه کنم و به یک جمع‌بندی‌ای برسم. چیزی که مشخصه اینه که سخت خواهد بود و تلاش بیشتری میطلبه.
